Onze verblijfplaats
De locatie waar we slapen is erg netjes. Aangezien er op dit moment niet veel vrijwilligers zijn, hebben we allebei een eigen kamer, chill! Toiletteren op een Afrikaanse plee is nog wel een echte challenge, maar we beginnen er al aan te wennen. Als we geluk hebben kunnen we ons douchen met een paar straaltjes koud water, wanneer er een gebrek aan water is kunnen we wat regenwater gebruiken om onszelf mee te wassen. Er is stroom in het gebouw, de stroom valt echter wel regelmatig uit. Dit zijn vaak juist de leukste momenten. Ook gisteravond was er geen stroom. We aten daarom met zijn allen buiten. We speelden buiten met de bal totdat het donker werd. Toen het te donker werd om de bal te kunnen vangen, gingen de kinderen met zijn allen zingen en rondjes rennen rond de binnenplaats. Ze hebben een uithoudingsvermogen waar wij nog iets van kunnen leren, ze hielden dit denk ik wel een uur vol! Natuurlijk konden wij niet stil blijven staan, dus wij hebben enkele rondjes mee gerend, gezongen en gedanst (filmpje 2)! IOP ligt in Ilula, een dorpje dicht bij Iringa. Het is een plaats waar helemaal geen toerisme is. Wij zijn samen met drie andere vrijwilligers de enige wazungu die hier te vinden zijn. Dit is te merken wanneer wij op straat lopen.. Alle kinderen staan te zwaaien en roepen mzungu, mzungu, mzungu! Toch voelen wij ons hier helemaal op ons gemak. Het woord mzungu gebruiken zij niet als scheldwoord, het is eerder hun manier van groeten. Al moeten we zeggen dat we ons soms wel een beetje een attractie voelen wanneer we over straat lopen.. Ondanks dat we hier duidelijk anders zijn voelen we ons wel tuis. Alle mensen in het dorp weten dat de blanken die er zijn voor IOP werken. IOP is een bedrijf dat heel veel voor het dorp betekent. De mensen weten daardoor dat wij ‘blanken’ ook hier zijn om de juiste dingen te doen. Vele mensen vertelden me dat ik niet verliefd mocht worden hier. Ik kan niets beloven.. De keuze is reuze! De jongens in de tuktuk strijden voor de mzungu en roepen naar elkaar dat ze het telefoonnummer wel regelen. Tamari vertelde al dat alle mannen graag een blanke vrouw aan de haak willen slaan, dus ik weet nog niet zeker of ik me aan de afspraak ga houden….;) Het is bijzonder om te zien met hoe weinig materialen de kinderen zich kunnen vermaken. Ze spelen bijvoorbeeld veel met een zelfgemaakte bal en stokken. De kinderen zijn voornamelijk muziek aan het maken en hebben echt een geweldig gevoel voor ritme. Alle kinderen kunnen de zingende kinderen begeleiden op de trom. Vandaag had ik zo’n tien leerkrachten die mij allemaal leerden trommelen. Gelukkig waren ze zeer geduldig en hebben ze me een liedje kunnen aanleren. Hier ging wel heel wat aan vooraf zoals je in het eerste filmpje kunt zien.. Ik hoop dat ik over een tijdje net zo goed ben als hen en dat ik de kinderen ook een keer kan begeleiden op de trom!
0 Comments
Leave a Reply. |
Author-Fleur-
|